Dag 23: Las Vegas

de pool onder onze woontoren

Na de 13.000 stappen van gisteren, staat ons vandaag een relaxdagje te wachten. Dus rustig wakker worden, rustig op het gemakkie ontbijten bij de buurtjes en dan rond 10.00 naar het zwembad. We maken ons op voor een behoorlijke wandeling naar het grote MGM hotel waar onze pool moet zijn (volgens de incheck-meneer van gisteren) maar wanneer we bij Pool 1 aankomen (ze hebben er hier nogal wat, maar door personeelstekort - waar hebben we dat meer gehoord - zijn er veel gesloten) zien we mensen zitten, dus we wagen het erop. En ja hoor, gewoon open dus we besluiten dat we hier lekker gaan zitten. De bedjes kosten niets, alleen de cabine's kun je huren voor een luttele 57,-- Euri's per dag maar die luxe laten we lekker aan ons voorbij gaan. Ze zijn hier dan wel weer zo krenterig dat je ook geen parasol mag gebruiken of huren (tegen betaling, zoals we netjes voorstelden). Beetje de schaduw opgezocht want de koperen ploert doet het weer lekker vandaag en dan doen we..... niets :) Beetje wennen na alle activiteiten van de afgelopen weken, maar ook wel weer lekker. Het water is heerlijk en er is een gedeelte in het zwembad waar ligstoelen in het water gezet zijn, dus Antoinette en ik laten ons er letterlijk inploffen. Lekker hoor, alleen de Rosé missen we nog! 

Lijkt allemaal dichtbij maar toch nog 30 minuten lopen naar Luxor

Robin is nog even druk geweest met geregel om mijn E-reader terug te krijgen, want die heb ik met mijn suffe hoofd in het vorige hotel laten liggen. Ze hebben er netjes over gebeld en wilden het sturen naar ons hotel in Torrance, maar het postkantoor ligt dwars. Morgen belt Robin met de manager van die toko, misschien brengt dat nog een oplossing. Nog even gefacetimed met de kids en dan merk je wel dat je lang uit elkaar bent, lees: we gaan elkaar missen. Na bijgepraat te hebben en tegen het scherm de kus te hebben gegeven, besluiten we te gaan lunchen. De mannen gaan eerst en dan Antoinette en ik. De beste manier want het is best druk aan het zwembad en anders ben je je bedje weer kwijt.... Wanneer we weer terug zijn is het water in en uit, lekker zonnen, de mensjes om je heen bekijken en tegen 15.00 besluiten we terug te gaan naar de kamer. Het is best warm geworden en dan kunnen we nog even aanklungelen voordat we rond 17.00 weer richting de Strip gaan, want vanavond staat een voorstelling op het programma van de 'Blue Man Group' in het Luxor. 

Lekker gegeten bij 'El Diablo' in Luxor

Maar eerst gaan we daar even lekker eten (buffet). Is bekend terrein want hier zijn we al eerder geweest met onze gezinnen. Benieuwd of het nog net zo goed is! Uhhh, kleine deceptie; zo ongeveer alle buffetten in Las Vegas zijn niet langer open dan 15.00 uur. In de goede oude tijd kon je hier 's-avonds lekker eten maar dat schijnt voorgoed passe. We komen uiteindelijk terecht bij de grote favoriet van Robin: El Diablo - Mexicaans restaurant in het Luxor. Moet gezegd, heerlijk gegeten! Antoinette en ik hadden de zalm met, laat ik zeggen, een nogal pittige afdronk....Op zijn Mexicaans en op zijn Hollands gezegd 'je bek stond in de fik'. Annieway, daarna op weg naar de voorstelling van de avond 'Blue Man Group'. Dit laat zich het best omschrijven als drie personen die zwarte kleding dragen en totaal blauw geschminkt zijn. Ze worden begeleid door een band met hoofdzakelijk slagwerkinstrumenten. 

We doen het veilig vanavond...

Het publiek wordt nadrukkelijk bij de show betrokken met veel humor - we hebben ons af en toe rot gelachen - en we moesten beschermende kleding aan, een poncho, voor het geval de verf om je oren vliegt. Het enige wat vloog was een drilpudding die gevaarlijk dicht naast Robin neerplofte. De muziek was geweldig; slagwerk op pvc-pijpen, doe het maar eens na! We zaten trouwens bijna front row. Geweldig avond gehad en nu nog even een afzakkertje op onze kamer. Op naar de laatste week van onze vakantie.......

Elly.