Dag 19: Page (Lower Antelope Canyon en Horseshoe Bend)

Vanochtend lekker rustig aan gedaan! We hoeven pas om 11.30 voor onze excursie bij de Lower Antelope Canyon te zijn, dus om 08.45 zaten we aan het ontbijt. Deze keer in het hotel en het was een goed ontbijtbuffet waar we gebruik van konden maken. Rond 10.30 de auto in met dit keer alleen de koelbox voor de lunch onderweg. Gelukkig ging deze Canyon Tour door. 4 jaar geleden waren we hier met onze jongens en toen ging vlak voor ons de deur op slot vanwege noodweer en konden we rechtsomkeer terug. Dus deze Antelope Canyon Tour is ook voor Robin en mij nog een langgekoesterde wens om te doen. Aangekomen bij Ken's Tour werden we enorm gastvrij ontvangen. Not dus! Wat een stelletje chagerijnige indianen, er kon werkelijk geen lachje of goed woord vanaf. Kortaf werd ons gesommeerd om buideltassen, kleine tasjes, GoPro of rugtassen weer terug in de auto te leggen. Je mocht alleen je fotocamera, je telefoon en een flesje water meenemen. Op een bankje wachten we gelaten wat gaat komen. 

De stemming is in ieder geval niet uitbundig te noemen na zoveel gezeur. Rond 11.30 worden we opgevangen door Justin (nee, niet Bieber in dit geval, maar zowaar wel een indiaan). Maar dit is een leuke en goedlachse jongen die ons door de Lower Canyon meeneemt op voettocht. Het is griezelig benauwd en al helemaal omdat we een mondkapje moeten dragen. Dat is hier in de USA en vooral bij de Navajo indianen toch nog veel het geval. Alle maatregelen die Nederland allang heeft laten vallen, gelden hier nog best veel. Het wordt een avontuurlijke tocht, ladders op en af, nauwe doorgangen waar je nauwelijks kan lopen.

Deze doorgangen zijn smalle kloven die door water of modder zijn uitgesleten. De Lower Antelope Canyon is veel smaller en moeilijker te bereiken dan de Upper Antelope Canyon. Deze canyons bestaan uit Navajo Zandsteen. Hierin ontstaat een canyon door erosie en doordat tijdens de moesson seizoenen het regenwater zich snel verzamelt in bassins, stroomopwaart stroomt en er een enorme hoeveelheid regen samen met het sediment door de vallei stroomt en dan ontstaan er modderstromen. Bij de vernauwingen aan de canyons schuren deze verder uit en in samenspel met de wind werden de zachte steensoorten hierdoor afgesleten en de hardere soorten gepolijst. Hierdoor onstaan de mooiste 'kunstwerken'. Zie de foto's hieronder......

Na al dit klimwerk stappen we in de auto en komen per toeval terecht op een markt. De kraampjes worden gerund door, jawel, Navajo indianen en Antoinette koopt bij een heel aardig meisje een mooi zelfgemaakt armbandje. Dan op weg naar Lake Powell om de gaan zwemmen en de Lone Rock te fotograferen. Ja.... dat was de bedoeling maar ook hier is schrikbarend te zien wat de droogte inmiddels doet met onze wereld. Lake Powell heeft nagenoeg geen water meer en de Lone Rock is inderdaad alleen, want je kan er te voet naar toe, weg water. Best schrikbarend om te zien. 4 jaar geleden zwommen we hier nog in dit ooit eens geweldige meer ...... Als dit de voorbode is van wat ons te wachten staat, daar wil ik nog even niet aan denken, maar het is ernstig.

We doen een poging om bij het meer te picknicken, maar de wind die vooruit wordt geduwd door een ernstige regenbui in de verte, is zo ernstig dat de borden en etenswaren van tafel vliegen. Waar hadden we dat ook al eerder meegemaakt :) Het is hier ook een raar weer, boven de Grand Canyon regent het als een malle, hier in Page schijnt op het ene moment de zon en het volgende mnoment is het donker en denk je dat je alle ellende over je heen krijgt. Is niet het geval maar we besluiten op te breken en doen nog wat souvenirwinkeltjes aan.

Traditionele Navajo Oma 

Nog even op de kamer en rond 17.15 naar de Horseshoe Bend voor de zonsondergang. Met 4 jaar geleden is ook hier het e.e.a. flink veranderd, maar wat niet is veranderd is het adembenemende uitzicht (Kevin, de telefoons waren ook niet meer te vinden...). Dat vonden samen met ons nog tig anderen dus het was af en toe dringen, maar zie wat mooie resultaten hierbij geplakt.

Na anderhalf uur rondgelopen te hebben en bijna aan klifs te hebben gehangen, zijn we gaan eten. Robin had weer een 'all you can eat' tent gevonden. Een Chinees met de mooie naam 'Mandarin Gourmet'. Hele goede recensies, maar qua uitstraling zou je er niet naar binnen lopen. Aan de recensies, niks gelogen, we hebben heerlijk gegeten. Nu terug op onze kamer voor het welbekende afzakkertje.

Fantastische dag gehad, op naar de volgende avonturen!

Elly

Horseshoe Bend at sunset..

Lone Rock: In 2018 hebben wij hier nog gezwommen waar de auto's staan..